A charca

Rosana Antolí presenta A charca, unha exposición performática experimental que funciona como espazo coreográfico híbrido capaz de integrar á audiencia como suxeito activo xunto con corpos físicos e dixitais nun continuo loop. En A charca, o público, os bailaríns, os performers, as esculturas escenográficas e as pantallas, son elementos dun mesmo sistema acuoso futurista que revisa o ficcional con obxectos e corpos nun continuo contexto relacional aberto.

A mostra constrúe un escenario, unha instalación inmersiva, onde se convida ao visitante para habitar este espazo para entender a hibridación entre especies e a relación entre o humano e o non humano como unha opción posible para estar no mundo. A charca está inspirada polos tardígrados; o ser vivo máis resiliente da terra. Os tardígrados son seres microscópicos cuxas características biolóxicas dótanlles dunhas incribles capacidades metabólicas preparadas para a adaptación a condicións extremas. O tardígrado sempre sobrevive porque sempre se adapta ao medio, enténdeo e posúeo.

A charca / The Pond concíbese como un achegamento ás fascinantes características destes microanimales. Explorando as facetas fisiolóxicas destes vermes desde unha narrativa ficcional e creando nova obra consistente en esculturas, tecidos, videoproxección, pintura e performance. Na charca hai ecos do ancestral que se conforman mediante esa referencia ao auga como elemento a través das propias esculturas de Rosana Antolí e ao espazo escénico; unhas bases de música electrónica traballadas por Pálida e a referencia a dous universos que coexisten: o contemporáneo e posapocalíptico e o ancestral. En cada momento, a coreografía é un diálogo que salta do virtual e dixital ao mesmo espazo escénico, xerando unha competición entre os corpos dixitais e os corpos tanxibles. O son convértese nun mantra.

Durante o momento de activación, o coreógrafo e bailarín Mikel Aristegui dá vida xunto a Mariña Ferreiro, Giovanni Peixoto e Nazaré dá Vila Pousada a este ecosistema. A banda sonora continua e a audiencia pasan a ser axentes colaboradores na experimentación desta historia de espazos interconectados.

Rosana Antolí (Alcoi, 1981) é unha coreógrafa e artista visual residente en Londres. A súa carreira artística buscou a hibridación entre diferentes disciplinas como o vídeo, a performance, a pintura e a escultura, tendo sempre a coreografía e a danza como nexo de unión. É licenciada en Belas Artes pola Universidade Politécnica de Valencia e ten un máster en Performance (departamento de escultura) no Royal College of Art en Londres. O seu traballo foi exposto en espazos como Las Cigarreras en Alicante, Centro Federico García Lorca en Granada, DA2 de Salamanca, Centre del Carme en Valencia, La Casa Encendida en Madrid, Centro Centro en Madrid, Tate Modern de Londres, ARTIUM de Vitoria, ou a Fundació Joan Miró entre moitos outros. A súa obra forma parte de importantes coleccións como a do IVAM en Valencia, a Colección DKV, Fundación Montemadrid, Artium de Vitoria, etc.